Picea sitchensis (the Sitka spruce)
Dense plantations and uncontrolled spread of the Sitka spruce have impacted on the open coastal landscape of western Norway
Main content
Denne nÄ til dags omdiskuterte og delvis hata, stikkande og tette grana er blitt planta fleire stader bÄde i tette skogteigar pÄ god jord og som leplanting ute pÄ Brandaneset nord i Arboretet.
Den eldste teigen som vart planta i 1928 i dalsÞkket mellom SÞre og Nore MÞrkevÄgen, er no komen opp i riktig alder for Ä kunne gje eit lite inntrykk av kva dimensjonar sitkagrana verkeleg kan vise fram i heimlandet pÄ Nordvestkysten av Amerika. Der vert sitkagrana opptil 700 Är gamal, er godt over 90 meter, og er dermed det tredje hÞgastveksande treet i verda.
VĂ„re eldste sitkagraner er no med sine ca 35 meter, de hĂžgste trea i Arboretet. Men i Bergen finst det enda stĂžrre tre. PĂ„ Tippetue ved FlĂžyen stĂ„r truleg den stĂžrste sitkagrana i Noreg. Den er ca 46 meter hĂžg og har eit rekna volum pĂ„ over 25 kubikk, mĂ„lt i 2011. Den er ca. 30 Ă„r eldre enn dei eldste i Arboretet. Men vĂ„re tre er langt stĂžrre og eldre enn det som er vanleg pĂ„ Vestlandet, fordi dei fleste sitkagranene i Hordaland vart planta pĂ„ 1970-talet. Ìę
Som tĂžmmertre mĂ„lt i kubikk og COÂČ-bindar er sitkagran overlegen andre grantre her langs kysten, berre den vert planta tett nok og ikkje tynna for tidleg. Den tette plantinga skygger naturleg nok ut all anna vegetasjon der grana er tenkt som rein produksjonsskog. I eldre teigar vert skogsbotn atter grĂžn av mose og smĂ„busker slik me har dĂžme pĂ„ ved MĂžrkevĂ„gen.
Eit anna problem med sitkagran, er den rike frĂžsettinga allereie frĂ„ ung alder, slik at det lett gror opp tett med frĂžplanter pĂ„ opne flater i nĂŠrleiken av teigen. Ìę
Ser ein bort frÄ nytten som eit solid skjermtre mot vind og saltrÄk, fÄr frittveksande sitkagran svÊrt grove og harde sidegreiner. NÄr desse ein gong treng fjernast av ulike grunner, har tÞmmeret liten verdi bÄde til material og som ved.
Sitkagran er det fremmande treslaget som er planta mest pÄ kysten frÄ Rogaland til Troms. Dette pga. den store tilveksten i hÞve til andre treslag og at den tÄler spesielt godt vind og saltrÄk. Mykje av tÞmmeret som til no har blitt hogget, gÄr til produksjon av papirmasse. No er ogsÄ plank godkjent til berande konstruksjonar, og den vert ogsÄ eksportert til plateindustrien i Europa.
Ein naturleg kryssing mellom sitkagran og kvitgran (Picea glauca) har gitt opphav til lutsigran, ogsÄ denne har blitt mykje planta.
Det blir ikkje lenger etablert store plantefelt med sitkagran utmed kysten. Ja, enkelte kommunar har tatt i bruk ekstra ressursar pÄ hogst for Ä redusere dei tette plantingane som gir mykje skugge og endrar landskapet.
Meir informasjon om sitkagran kan du lese her i Artsdatabankens og i .
Ìę
